آبگرمکن دیواری چیست طرز کار آبگرمکن های دیواری
آبگرمکن دیواری، آبگرمکن بدون مخزن است که کار آن گرم کردن آب است و از راه لوله های آب به خانه انتقال داده می شود. عملکرد این آبگرمکن ها بدین صورت است که آب سرد وارد آبگرمکن شده و از لوله های فلزی یا کویلی که داخل آبگرمکن است عبور می کند.
آبگرمکن های دیواری، برعکس آبگرمکن های قدیمی که از مخزنی بزرگ برای نگهداری آب برخوردار هستند، آب را درون خود نگهداری نمی کنند. در این آبگرمکن ها، بعد از باز کردن شیرآب، بلافاصله آب گرم در لوله ها جریان پیدا می کند.
مزایای استفاده از آبگرمکن دیواری :
صرفه جویی در مصرف انرژی و کم کردن هزینه ها
یکی از خصوصیات مهم آبگرمکن های دیواری، آن است که نسبت به آبگرمکن های مخزن دار، انرژی کمتری مصرف می کنند و در نهایت در طی مدت زمان، هزینه های مصرف انرژی کمتری را شامل می شوید.آبگرمکن های دیواری، به نسبت دیگر آبگرمکن ها، 8 الی 50% در مصرف انرژی صرفه جویی می کنند.
استفاده از فضای کم
این نوع آبگرمکن، نصب آن روی دیوار صورت می گیرد و نسبت به آبگرمکن های مخزن دار، محیط بسیار کمتری را می گیرد.
دوام و طول عمر بالا
یکی از خصوصیات مهمی که آبگرمکن های دیواری دارند، دوام بالای آنها است. در صورتی که آبگرمکن های دیواری، دو برابر طول عمر
آبگرمکن زمینی چیست و چگونه کار می کند؟
آبگرمکن های زمینی با استفاده از سوخت گاز شهری و مایع کار می کنند و با گرمایش آب مخزن، دمای آب مورد نیاز ساختمان را تامین می کنند. نحوه عملکرد آبگرمکن های زمینی بسیار ساده است. مشعل این سیستم ها با دریافت جریان گاز شهری و هوای محیط از اریفیس و میکس و اختلاط آن ها روشن می شود.جریان آب داغ خروجی از سیستم نیز به همان روال ورد آب از بالای آبگرمکن با استفاده از لوله کشی به قسمت های مختلف ساختمان انتقال می یابد.
آبگرمکن زمینی
اجزای تشکیل دهنده این سیستم ها به شرح زیر است:
مخزن
مخزن آبگرمکن زمینی می تواند بسته به محیط و نیاز کاربری محیط دارای ظرفیت متفاوتی باشد. این مخزن ها در حدود ۲۰۰ لیتر (یا کمتر و بیشتر از آن) ظرفیت حجم آب دارند و برای جلوگیری از پوسیدگی و اکسیداسیون، هر دو جداره داخلی و خارجی آن ها با استفاده از پوشش های رزینی کاور شده است. به منظور جلوگیری ار هدر رفت حرارت و اتلاف انرژی نیز، در جداره بیرونی مخزن از یک عایق حرارتی استفاده می شود. به خارجی ترین پوشش آبگرمکن دیواری روپوش گفته می شود که معمولا با استفاده از رنگ سفید کاور می شود.
مشعل
شاید بتوان مهم ترین جز آبگرمکن های زمینی را مشعل آن ها دانست. مشعل این سیستم ها برای احتراق گاز خرجی از ولو طراحی شده است. مشعل در زیر دودکش آبگرمکن زمینی نصب می شود. بین لوله گاز رسان و مشعل، یک اریفیس تعبیه شده تا با هدایت جریان هوا و میکس آن با گاز، شعله آبی روشن شود.
دودکش ها و کلاهک تعدیل
برای خروج محصولات احتراق از آبگرمکن نیز تمهیداتی اندیشیده شده است. با استفاده از کلاهک تعدیلی به قطر ۱۰۰ یا ۱۵۰ میلی متر، که در خروجی محصولات احتراق تعبیه شده، ثبات شعله مشعل و احتراق آبگرمکن تامین می شود.
معایب و مزایا آبگرمن زمینی :
مهمترین تفاوت و شاید ضعف آبگرمکن زمینی در مقابل پکیج های امروزه همان بود که در مقدمه گفته شد: آب گرم همیشه در دسترس نیست!
مسلما دومین تفاوت و عیب آبگرمکن مخزنی ایستاده نسبت به پکیج اندازه آن است. بسیاری از ما شاید در گذشته آبگرمکن های ایستاده قدیمی را در کنج آشپزخانه ها یا زیرزمین دیده ایم و امروز در هر خانه ای پکیج های کوچک به اندازه یک کابینت در آشپزخانه و تراس و غیره با فضای کم نصب شده است.
مصرف سوخت :
تفاوت اصلی آنها با آبگرمکن های دیواری سوخت رسانی آن ها می باشد؛ سوخت رسانی آبگرم کن های دیواری به صورت لحظه ای و هنگام در خواست آبگرم توسط مشتری است و در آبگرمکن های ایستاده یا زمینی سوخت رسانی به صورت پیوسته و همواره می باشد. بدین صورت مصرف سوخت بالا رفته و موجب هدر رفت انرژی می شود.
تفاوت آبگرمکن دیواری و ایستاده مخزن دار :
در انتخاب بین آبگرمکن دیواری و زمینی عوامل مختلفی مانند جمعیت خانواده و میزان آب گرم بهداشتی مورد نیاز دخیل می باشد.
در واقع یک آبگرمکن مخزن دار دارای دبی آب کمتری نسبت به آبگرمکن فوری بدون مخزن است به زبان ساده تر می توان گفت که، توان انتقال حرارت به دآب در آبگرمکن لحظه‌ای بیشتر از آبگرمکن مخزن دار است این تفاوت زمانی قابل درک است که دو دستگاه آبگرمکن مخزن دار و دیگری بدون مخزن به دو عدد شیر که کاملا باز هستند متصل شود.
آبگرمکن های ایستاده به دلیل داشتن مخازن بزرگ حتی در هنگام قطع شدن آب، آب گرم بهداشتی در دسترس دارد. همچنین آبگرمکن زمینی به دلیل حجم زیاد فضای زیادی را اشغال می کند بنابراین استفاده از آبگرمکن دیواری در مکان هایی با متراژ کم توصیه می شود.
از آنجایی که آبگرمکن دیواری بدون مخزن آب است، احتمال نشت آب به بیرون از بدنه، در آن بسیار کم است. در صورتیکه این احتمال در آبگرمکن مخزن دار ایستاده بسیار بالا است. از دیگر ایرادات این نوع آبگرمکن ته نشین شدن املاح معدنی آب، داخل مخزن است.
نکات قابل توجه برای انتخاب آبگرمکن :
- اطمینان از مجهز بودن به شیر و کلید حرارتی.
- داشتن برچسب انرژی و استاندارد ملی
- برخی از مدل های آبگرمکن موجود در بازار دارای قابلیت آب گرم فوری می باشند. در هنگام خرید به آن توجه نمایید.
- برای داشتن آبگرم بطور پیوسته، آبگرمکن‌هایی با مخزن بزرگ و نوع دیواری با ظرفیت‌حرارتی‌بالا انتخاب نمایید.
- در صورتی که فشار‌آب ساختمان پایین است، آبگرمکن‌هایی با فشار پایین را در نظر بگیرید.
- اگر آبگرمکن را برای جایی مثل ویلا استفاده می کنید. خرید آبگرمکن‌های جرقه زن بدون شمعک گزینه مناسبی است.
- به گارانتی آبگرمکن توجه کنید.
- توجه به اینکه دستگاه دودکش دارد یا بدون دودکش است.
- اندازه آبگرمکن را با توجه به فضایی که برای آن در اختیار دارید، انتخاب کنید.
تفاوت آبگرمکن برقی و گازی:
ورودی آبگرمکن‌های برقی، انرژی برق است؛ اما درحالی که ورودی آبگرمکن‌های گازی، گاز شهری یا گاز کپسول است. تنها تفاوت آبگرمکن‌های برقی و گازی در همین ورودی آنها است. در آبگرمکن برقی استفاده از برق جایگزین سوخت فسیلی و گاز شده است و برای خانه‌های کوچک می‌تواند مناسب باشد. با استفاده از آبگرمکن‌های برقی می‌توانید خطرات ناشی از احتراق گاز، خفگی، آتش سوزی و… را کمتر کنید.
مزیت آبگرمکن گازی:
- استفاده از آب گرم بدون محدودیت
- صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش هزینه‌ها
- کم بودن احتمال نشت آب به بیرون انفجار
- اشغال فضای کمتر
- دوام و طول عمر بالا
مزیت آبگرمکن برقی:
- هزینه تعمیرات و نگهداری آن بسیار پایین تر است.
- آبگرمکن دیواری برقی نیاز به دودکش ندارد.
- آبگرمکن دیواری برقی نیاز به لوله کشی ندارد.
- خطرات ناشی از گاز گرفتگی، آلودگی محیط، نشتی گاز و.. در این نوع آبگرمن وجود ندارد.
- آبگرمکن دیواری برقی مساحت کمتری را اشغال می‌کند.
